به دست گرفتن حاکمیت فضای مجازی
بسم الله الرحمن الرحیم
به دنبال افشاگریهای ادوارد اسنودن در زمینه جاسوسی سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و انگلیس از اطلاعات صنعتی و نقض حریم خصوصی شهروندان کشورهای دیگر، تفکیک ترافیک داخلی از ترافیک خارجی در دستور کار بسیاری از کشورهای دنیا قرار گرفته است. این موضوع حتی باعث شد کشورهایی همچون آلمان و برزیل نیز در همان سال به دنبال آن باشند که تدابیری اتخاذ کنند که دادههایی که مبدأ و مقصدشان خود این کشورهاست از داخل خود این کشورها عبور کند تا از مبادی و محلهایی که سازمان اطلاعات آمریکا در آنها به جاسوسی میپردازند. این مهم را صدر اعظم آلمان در دیدار خود با رئیسجمهور فرانسه مطرح کرده و پیشنهاد ساخت شبکه ارتباطی اختصاصی اروپایی را برای جلوگیری از جاسوسی آمریکا ارائه کرده بود. به گفته آنگلا مرکل با ایجاد این شبکه، ایمیلها و سایر اطلاعات اروپا از مسیر آمریکا عبور نخواهد کرد.
محمدحسین کاشی پژوهشگر فضای مجازی و مدیرعامل شرکت تبیان هوشمند در موضوع حکمرانی در این فضا و لزوم پرداختن کشور به این مفهوم میگوید: حکمرانی در اصطلاح به سیستمی برای مدیریت یک پدیده در بالاترین سطح ممکن گفته میشود که بتوان روی یک محیط با بالاترین مکان و ابزار مدیریت، بالاترین احاطه و تسلط را داشت؛ با این مفهوم ما در کشور روشی در لایه کلان به نام حکمرانی در فضای مجازی نداریم و به دلیل آنکه در این فضا تسلطی روی محتوا، ابزارها و پلتفرمها نداشته و نداریم، نمیتوانیم فضای مجازیمان را با هر مدلی مدیریت کنیم و نمیتوانیم بگوییم که در این حوزه حکمرانی انجام میشود. هم اکنون نیز اگر نتوانیم به سمت توسعه و گسترش پلتفرمهای بومی برویم شاید چند سال آینده نتوانیم در این حوزه حکمرانی داشته باشیم.1
برای مثال شرکتهای VOD و شرکتهای IPTV در قالب پلتفرم شبکه نمایش خانگی در دوران کرونا در برآوردن نیاز مردم تا اندازهای موفق عمل کردند؛ عامل موفقیت این طرح، وجود پیوست اقتصادی در حوزه پلتفرم محتوایی توسط بخش خصوصی بوده است. ما تا چندسال آینده مجبور میشویم در حوزههای مختلف پلتفرم داشته باشیم و اگر در این زمینه ورود نکنیم پلتفرمهای خارجی این فضا را میگیرند. همین طور که هم اکنون شبکه اینستاگرام برای بسیاری از کسب و کارهای خانگی، کوچک و حتی متوسط یک کانال مهم بازاریابی دیجیتال و خرید و فروش است و نقش مهمی را در بخش بازاریابی و خرید و فروش اینترنتی به صورت مستقیم و غیر مستقیم ایفا میکند و در صد زیادی از مردم را به خود وابسته کرده است.
به بیان سادهتر، ما در عمل خیلی مواقع قدرت لازم را در حوزه فضای مجازی نداریم و پلتفرمهای بزرگ (خارجی) از ما حرف شنوی ندارند. همین طور به دلیل عدم وجود پلتفرمهای همه گیر داخلی، سرویس و یا خدمات واحدی برای طیف گستردهای از کسب وکارها برای ارائه خدمات در بستر پلتفرمهای بومی وجود ندارد.
شبکهی ملی اطلاعات از جمله اهداف مهمش تأمین امنیت کاربران و ارائه اینترنت سریع و ارزان است. چرا این سه مهم هستند؟ موضوع امنیت کاربران بهعنوان پروتکلهای مصوب در بسیاری از کشورها پیگیری و خط قرمز جدی آنها محسوب میشود. همانگونه که در حوزه فیزیکی این مسئله مهم است که امنیت مشتریان در بانکها هنگام تبادل تأمین شود، در فضای اینترنت که امروز جایگزین فضاهای فیزیکی شده است نیز دارای اهمیت است. امنیت جسمی افراد در جوامع مهم است و امروزه امنیت روانی جوامع با همین فضاها در حال تهدید و از بین رفتن است.
سید ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورا و رئیس مرکز ملی فضای مجازی، طی گفتگویی با پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR، میگوید: علیرغم اینکه فقط دو اپراتور همراه اول و ایرانسل بیش از شش هزار میلیارد تومان در سال به دولت پرداخت میکنند. و برای دولت درآمدزایی دارند، ولی بخش خیلی کوچکی از این عدد به شبکهی ملی اطلاعات برمیگردد. در دولت یازدهم میزان بودجهای که برای شبکهی ملی اطلاعات اختصاص پیدا کرده، با اینکه ما در مرکز ملی ناظر هستیم و به ما منعکس نشده، عدد بسیار کوچکی است. یعنی درآمد دولت از این بخش فراوان بوده، ولی سرمایهگذاری برای شبکهی ملی اطلاعات تقریباً در چهار سال اخیر صفر بوده است!!!2
آخر چرااا؟؟!!!
پس همچنان به این نتیجه میرسیم که شبکه ملی اطلاعات نداریم!!!
ادامه دارد...
جبهه اقدام