بسم الله الرحمن الرحیم

یاد امام زمان علیه السلام

امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در توقیع شریف خود به شیخ مفید می فرمایند: «إِنَّا غَیْرُ مُهمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُم وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُم وَ لَو لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأوَاءُ وَ اصطَلَمَکُمُ الْأَعدَاءُ؛ همانا، ما از رعایت حـال شما کوتاهى نمى ‏کنیم و شما را از یاد نمى ‏بریم، چه، در غیر این صورت سختیها و گرفتاری ها بر شما فرو مى ‏آید و دشمنان شما را ریشه‏ کن کرده و از بین مى‏ برند.»1

وقتی امام منتظرِمان، همواره به یاد ماست و برایمان دعا می کند، چرا ما به یادشان نباشیم؟ چرا ما یادش را همواره در جمع ها و خانواده مان زنده نکنیم؟ چرا ما نکوشیم که به حضرتش خدمت کنیم؟!!

نخستین فایده یاد امام عصر ارواحنافداه، نورانی‌شدن دل و دور شدن از ظلمت گناه است. یاد امام زمان علیه السلام نه تنها دل، که فکر را هم نورانی میکند. کسی که به یاد آن حضرت، دل خود را نورانی ساخت، ضربان روحش منظم خواهد شد و روحش زنده و بیدار می‌ماند و این یادِ دائمی مانع از غفلت روح یا مُردن آن می‌شود. مؤمن در دنیا صعود می‌کند و گناهکار سقوط؛ اما غافل مانند خودرویی است که بی‌حرکت ایستاده و راه نمی رود. بخش عمده‌ای از عمر افراد در غفلت و بی‌حرکتی می‌گذرد که این، ضرری بسیار هنگفت است؛ زیرا سرمایه‌های خدادادی را معطل می‌گذارند و از آن‌ها برای سفر بی‌پایان آخرت توشه‌ای بر نمی‌گیرند. به توصیه استادان اخلاق، در این حالت بهترین راه غفلت‌زدایی ذکر «یا صاحب‌الزمان» است. اگر این ذکر ورد زبان افراد باشد و همواره به یاد آن عزیز آل‌محمد (صلوات الله علیه وآله) باشند، به شکل غیرعادی و ناخواسته ای از غفلت بیرون آمده و صاحب قلبی نورانی خواهند شد.

همه میدانیم "خورشید احتیاج به کسی ندارد" اما اگر ما به تاریکی رفتیم و از نور و حرارت خورشید استفاده نکردیم، ضرر کرده ایم. در زمان غیبت واجب است هر شیعه ای یاد امام زمان (عجل الله تعالی فرج الشریف) باشد و دعا برای حضرتش را فراموش نکند. زیرا این دعا و یاد کردن ما را حفظ خواهد کرد، دین ما را مراقبت می کند و ارتباط ما را با حضرت حفظ خواهد کرد. زندگی با یاد امام زمان (علیه السلام) از جنبه‌ی تربیتی بسیار سازنده است و خیرات و برکات زیادی از این طریق به شخص منتظر می‌رسد. یاد امام (علیه السلام) و توجّه دائمی به ایشان باعث می‌شود که انسان در همه‌ی صحنه‌های زندگی‌اش مطابق با خواست ایشان عمل کند و حرکات و سکناتش را با پسند ایشان تنظیم کند. شاهد دانستن ایشان، در همه‌ی امور -چه کارهای پنهان و چه آشکار- سبب می‌شود تا منتظر فرج، دست از پا خطا نکند و همواره مسیری را پیش بگیرد که به جلب رضایت امامش میرسد. وقتی می دانیم که زندگی همه انسان ها و موجودات عالم به برکت امام معصوم علیه السلام است. وقتی زیستن مان را مدیون برکت وجود امام زمان مان هستیم، چرا در خدمت گذاری اش نکوشیم؟ مگر نه اینکه هر گاه کسی کاری برایمان انجام می دهد، می کوشیم که در جبران آن کار، خدمتی برایش انجام دهیم. حال برای امامی که هستی مان را مدیون وجود او هستیم، برایش چه کرده ایم؟ تا به حال به این مسئله فکر کرده اید؟...

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمودند: «تهادَوا تَحابُّوا، تَهادُوا فإنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائنِ»؛ به یکدیگر هدیه دهید تا نسبت به همدیگر با محبت شوید. به یکدیگر هدیه دهید؛ زیرا هدیه کینه‌ها را می‌برد.2

رسم است که در روز تولد به عزیزی که برای تولد او جشن گرفته ایم هدیه بدهیم. براستی امروز چه هدیه ای مناسب برای تقدیم به وجود نازنین امام عصر ارواحنافداه داریم؟! مرحوم حجت الاسلام حاج شیخ حسین فاضلی که تشرف های مکرر به محضر امام زمان(عج الله) داشت. بعدها مشخص شد که رویه رفتاری این عبد صالح خدا اینگونه بوده که از سن تکلیف تا پایان عمر شریف شان تمام اعمال مستحبی خود را به محضر نورانی آن عزیز غائب (عج) هدیه می کرده اند. اینگونه سرّ تشرف های مکرر او فاش شد.

 ایشان فرموده بود: هر که عمل مستحبی را به حضرت بقیت الله (عج) اهداء کند دو اثر دارد:

 اول آنکه:

این اعمال ناقص ما قابلیت عرضه به محضر بلند و بزرگ آن حضرت (عج) را ندارد، اعمال ما غالبا شائبه های متعدد و نقص های بزرگ دارد لذا وقتی عمل را اهداء کردی خداوند متعال آن عمل را برای اهداء به حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در سطح آن حضرت ارتقاء می دهد تا در شان آن امام (عج) قرار گیرد، پس اثر اول نیابتی، ارتقاء سطح کیفی عمل ما را در پی خواهد داشت و خداوند آن عمل را آنقدر بالا می برد تا در شان و مقام آن امام (عج) قرار بگیرد.

دوم اینکه:

وقتی عمل را خدمت امام (عج) ارائه می دهند، حضرت (عج) عطف نظری می فرمایند تا ببینند چه کسی این عمل را اهداء نموده و این نظر حضرت (عج) اثر معنوی غیرقابل توصیفی را درپی خواهد داشت، ایشان مثال زدند که اگر شما وارد منزل خود شوید و غذایی را به درب منزل شما آورند شما از خانواده خود می پرسید چه کسی غذا را آورد، می گویند فلانی، این در نظر شما می آید که فلانی غذا داد. وقتی ما نیز عمل نیابتی برای امام (عج) انجام دهیم حضرت نظر می فرمایند که چه کسی این عمل را انجام داده و این نظر حضرت حجت (عج)، ارتقاء معنوی خاصی را به همراه خواهد داشت.3

امام صادق (علیه‌السلام) در بیان شرافت امام مهدی (عج) فرمود: «اگر دوران او را دریابم، تمام مدت زندگانی ام در خدمت او خواهم بود»4 آیا خدمت کردن به امام چیزی جز یاری رساندن به شیعیان و پیروان حضرت، برطرف کردن نیازها و دفع مشکلات و حل و فصل امور آن هاست؟!!

در تفسیر این فراز از زیارت آل یس که میفرماید:"السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته" سلام بر تو ای دعوت کننده انسانها بخدا و سلام به تو ای ربانی آیات خدا؛ از آیت الله بهاء الدینی این عارف بی نظیر که بارها شرف تشرف به محضر امام عصر(علیه السلام) را داشتند، پرسیدند که "ربانی آیاته" یعنی چه؟ ایشان فرمودند: یعنی مربی نفوس، یعنی تربیت کننده جهان، یعنی تربیت کننده انسان و غیر انسان، امام زمان (ارواحنا فداه) است. حال اگر بخواهیم تحت تربیت بهتربن مربی اخلاق قرار بگیریم، مقدمه اش ذکر و یاد ایشان است. امام صادق (علیه السلام) فرمودند به همان اندازه که تو به یاد ما باشی ما هم به یاد تو هستیم. به هرحال اگر یاد حضرت باشیم ایشان ما را یاد میکنند اما اگر این یاد به ندرت باشد یا صرفا فقط در گرفتاری ها ومشکلات، آنچنان که باید و شاید اثر تربیتی موثر ندارد اما اگر یاد ما تداوم داشته باشد اثرش همان رشد و تعالی در تحت تربیت و سرپرستی ایشان خواهد بود. آنچه همیشه و همه جا امکان دارد توجه قلبی به ساحت مقدس مولایمان است. این را تمرین کنید و مطمئن باشید همه خوبی ها را برای شما به ارمغان می آورد و حفظ میکند. شیخ رجبعلی خیاط هر سوزن که میزد برای سلامتی حضرت صلوات میفرستاد.

 ما همچون قطره ایم و مولا چون دریاست. قطره اگر وصل به دریا شود، پایدار می ماند و گرنه پایمال می شود و از بین می رود، یک قطره زمانی ارزش می یابد که به دریا وصل شود. روزی چند دقیقه زمان برای حضرت گذاشتن وقت بسیار کمی است اما اگر هر روز تداوم داشته باشد؛ در همین چند دقیقه میتوان هر روز زیارت آل یاسین تلاوت کرد، یا نماز امام زمان(عج) خواند و یا روزی 100 مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد همراه «وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ» فرستاد و یا یک صفحه قرآن تلاوت کرده و هدیه به حضرتش کرد؛ تا نشانه ای از به یاد حضرت مهدی(عج) بودن و دعا برای فرج ایشان باشد.

 

 

1. بحار، ج ٥٣، ص 175
2. کافی، ج ۵، ص ۱۴۴، ح ۱۴
3. برگرفته از «زبور نور (هزار و یک نکته از زندگانی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه)»
4. بحارالانوار، ج51، ص148.