بسم الله الرحمن الرحیم
بنام خدای مدافعان حریم انسانیت و اسلام و امنیت
بسم الله النور
هنگامی که شیپور جنگ نواخته می شود شناختن مرد از نامرد آسان می شود ـ شهید چمران ـ
دلنوشته ام را با یاد و خاطره سید شهیدان اهل قلم آغاز می کنم باشد که پر کاهی باشد به آستان قدس الهی ...
در هشت سال دفاع مقدس ما فرماندهان بزرگ و والایی را از دست دادیم هشت سال دفاع، هشت سال جنگ نابرابر، مرد را از نامرد برای ملت بزرگ ایران و جهانیان شناساند.. در این هشت سال مردان مرد روزگار جوانان و نوجوانان بی ادعا و پر تلاش ـکه بعدها هر کدام فرمانده ای نام آور در عین حال گمنام شدند و تنها بعد از شهادتشان شناخته شدند ـ خانه نشینی را برای خود ننگ دانسته و از خواب و استراحت و تحصیل شان گذشتند و با ایمانی مستحکم و والا به خدای متعال شجاعانه پا در میدان نبرد گذاشتند و دشمن نامرد و بی دین را، به عقب راندند.
فرماندهان بزرگ ما همچون شهید محمد ابراهیم همت، مهدی زین الدین، مهدی باکری؛ حسن باقری؛ سید حسین علم الهدی، شهید ابراهیم هادی، حاج حسین خرازی و... همگی با همت و ایمان والای خود و با کمترین سلاح، در مقابل دشمنی که تمام دولتهای مستکبر دنیا پشتیبانی اش می کردند ایستادند و نگذاشتند حتی ذره ای از خاک ایران، تاکید می کنم یک ذره از خاک مقدس ایران، اشغال شود جنگ تنها در جبهه خوزستان و کردستان بود و بس. دشمن بی دین هرچه سعی کرد نتوانست جلوتر بیاید یک قدم هم نتوانست از خوزستان و کردستان پا فراتر بگذارد. و این شکست ننگین شان به این دلیل بود که فرماندهان جوان و بی ادعای ما پشت میز نشینی را بر خود ننگ می دانستند و همراه با نیروهایشان با توکل و توسل شجاعانه به دل خطر می زدند.
