بسم الله الرحمن الرحیم
نیمه شعبان؛
لیلة القدر منتظران!
«ونُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ »1
پانزدهم شعبان المعظم، سالروز میلاد باسعادت یگانه منجی عالم بشریت حضرت امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) است، که به برکت میلاد با سعادت آن حضرت، یکی از پر برکت ترین اعیاد مسلمانان و فرصت معنویِ ارزشمندی برای ارتباط با معبود در کسب برکات الهی است.
شب نیمه شعبان، یادآور تولّد اولین و آخرین امید پیامبران و فرستادگان الهی و منجی عالم بشریت حضرت ولی عصر(ارواحنا فداه) و دارای فضلیتی بس عظیم است و از لحاظ برتری و با فضیلت بودن همانند شب های قدر دارای ارزش و منزلت فراوان می باشد . رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) در برتری این شب پر خیر و برکت می فرمایند: خداوند در شب نیمه شعبان به اندازه ی ریگ های زمین و موی گوسفندان بندگانش را می آمرزد.2 این کلام پر گهر نشانگر عظمت و شکوه شبی است که بزرگترین تا کوچکترین گناهان، به واسطه ی این شب مورد مغفرت قرار می گیرد.
روایات بسیاری از معصومین علیهم السلام، بر احیای شب نیمه شعبان نقل شده؛ تا آن جا که نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) در فضیلت این شب نورانی فرموده است: «مَنْ أَحْیَا لَیْلَهَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ؛ هرکس شب نیمه شعبان را به شب زنده داری سپری کند، در روزی که دلها مرده است، دل او زنده است.»3 امیرالمؤمنین علیبن ابیطالب(علیه السلام) نیز در روایتی از پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) در رابطه با فضیلت احیای شب نیمه شعبان نقل کرده است که «عن رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: إِذَا کَانَ لَیْلَهُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَقُومُوا لَیْلَهَا وَ صُومُوا نَهَارَهَا فَإِنَّ اللَّهَ …یَقُولُ أَ لَا مُسْتَغْفِرٍ فَاغْفِرْ لَهُ أَ لَا مسترزق فأرزقه حَتَّى یَطْلُعَ الْفَجْر؛ شب نیمه شعبان را احیاء بدارید و روز نیمه شعبان روزه بگیرید که خداوند در این شبانه روز می فرماید آیا توبه کننده ای هست تا توبه او را بپذیرم آیا فردی طلب روزی دارد تا او را بی نیاز کنم.»4